Dzień zaduszny ustalony przez Kościół na 2 XI łączył nowe religijne wyobrażenia i zwyczaje z przedchrześcijańskimi.
Powszechnie wierzono że dusze zmarłych tego dnia przebywaja na ziemi.W związku z tymi wierzeniami porządkowano cmentarze, zapalano świeczki na grobach, przystrajano je kwiatami.
Na Pomorzu i Mazowszu w niektórych domach świeciło sie światłó całą noc.Na stole przygotowywano pożywienie, zostawiano otwarte drzwi.Obowiazywały zakazy szycia, przędzenia, zamiatania ze względu na obecne w domostwie dusze.
Dzień św.Marcina- 11.XI- w tym dniu pieczono gęsi(zach. i pół. Polska), wróżąc z kości piersiowej gęsi o nadchodzącej zimie.W poznańskim pieczono tradycyjne rogale na pomorzu precle.
ADWENT- był w Polsce okresem który najstaranniej obchodzono na Pomorzu, palono tu świece adwentowe,wieszano wieńce a kolędnicy rozpoczynali obchody z szopką
Adwent rozpoczynały popularne w całej Polsce Andrzejki w wigilię św.Andrzeja schodziły się dziewczętai wróżyły o zamążpójściu.Najczęstsze to :puszczanie na wodę w misce 2 listków mitru,dwóch igieł lub świeczek w łupinach orzecha,lanie na wodę wosku,ołowiu lub cyny,podkładanie pod miski różnych przedmiotów,przywoływanie do smacznych kasków psa lub gąsiora.
Chłopcy natomiast wróżyli sobie w dzień św.KATARZYNYW okresie jesiennym obchodzono jeszcze święto BARBÓRKI patronki górników i rybaków oraz Sw. MIKOŁAJApatrona zwierząt drapieżnych,pasterzy i bydłą.Pasterze i gospodarze święcili ten dzień składając w kościele ofiary;drób, sery,len,konopie.w beskidzie żywieckim chłopiec przebrany za św.Mikołajaprzynosił dziewczętom które nie wyszły za mąż wianki z suchej koniczyny a młodym mężatkom z grochu.Od poł.XIX wieku przjął się zwyczaj obdarowywania dzieci podarkami przez przebraną za Mikołaja osobę lub podkładania pod poduszki.
